Τα ψάρια είναι πηγή ω-3 λιπαρών οξέων, απαραίτητα για το καρδιαγγειακό της μαμάς και την ανάπτυξη του νευρικού συστήματος του μωρού. Σε ένα καθαρό περιβάλλον θα ίσχυε πως όσο πιο λιπαρό το ψάρι, τόσο καλύτερο, λόγω μεγαλύτερης περιεκτικότητας του σε ω-3 λιπαρά οξέα. Όμως δεν ζούμε σε καθαρό περιβάλλον, οπότε όσο πιο λιπαρό το ψάρι τόσο μεγαλύτερη περιεκτικότητα έχει σε βαρέα μέταλλα, όπως ο υδράργυρος.

Τα βαρέα μέταλλα πάντα υπήρχαν στη φύση, τις τελευταίες δεκαετίες όμως η ανάπτυξη της βιομηχανίας έχει οδηγήσει σε «μόλυνση» των θαλασσών από αυτά. Μεγάλη συγκέντρωση τους στον οργανισμό δημιουργεί προβλήματα υγείας και στα έμβρυα μπορεί να οδηγήσει σε προβληματική ακοή, μαθησιακές δυσκολίες, ακόμα και διαταραχές στο νευρικό σύστημα. Τα βαρέα μέταλλα συγκεντρώνονται στο λίπος των ψαριών και μέσω της τροφικής αλυσίδας φτάνουν και σε εμάς. Η υπερβολική έκθεση σε τέτοια μέταλλα πρέπει να αποτρέπεται.

Σχετικά λοιπόν με την κατανάλωση ψαριού κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί.

• Αποφεύγουμε ωμά ψάρια και θαλασσινά, σκουμπρί και ξιφία.
• Περιορίζουμε σε 150γρ. την εβδομάδα την κατανάλωση: τσιπούρα και λαβράκι ιχθυοτροφείου, τόνο και σολομό κονσέρβας, γαρίδες.
• Περιορίζουμε σε 300γρ. την εβδομάδα την κατανάλωση: άγριου σολομού, σαρδέλας, σκουμπριού, χταποδιού, καλαμαριού, γαύρου και μπακαλιάρου.