Όταν το μικρό μας περνάει από το γάλα στις άλλες τροφές, ανοίγει ένα καινούργιο κεφάλαιο, γεμάτο νέες περιπέτειες. Μερικές συμβουλές για να γίνει μια ευχάριστη διαδικασία.
- Καθόμαστε. Δημιουργούμε ένα ήρεμο και ευχάριστο περιβάλλον. Χρησιμοποιούμε καθισματάκι φαγητού ή το ριλάξ.
- Εξερεύνηση. Όλο αυτό είναι κάτι καινούργιο για το μωρό μας και για αυτό είναι πολύ πιθανό να του διεγείρει την περιέργεια. Τοποθετούμε ένα πανάκι (που πλένεται εύκολα), κάτω από το καρεκλάκι φαγητού, ώστε να μην έχουμε ατυχήματα στο δάπεδο. Παροτρύνουμε το παιδί μας να παίξει με το κουταλάκι, να βάλει το δάχτυλο του στο φαγητό και να αισθανθεί την υφή. Όλα αυτά φυσικά απαιτούν υπομονή και χρόνο. Για αυτό ξεκινάμε νωρίς, από τις πρώτες προσπάθειες για να εξοικειωθεί γρήγορα με όλη τη διαδικασία.
- Κουταλάκι. Δίνουμε στο παιδί μας να κρατάει και να περιεργαστεί το κουταλάκι. Θέλοντας να μιμηθεί εμάς, θα προσπαθήσει να το κατευθύνει προς το στόμα του. Θα αποτύχει πολλές φορές, όμως όταν τα καταφέρει θα δείτε τη χαρά της επιτυχίας στο πρόσωπό του.
- Ποτήρι. Μπορεί να είναι δύσκολο να αποχωριστεί το μπιμπερό του ένα παιδί που δεν θηλάζει, όμως μπορούμε στα παιδιά που είναι μεγαλύτερα των 6 μηνών να προσφέρουμε νεράκι σε βρεφικό ποτήρι.
- Πιάτο. Χρησιμοποιούμε ένα όμορφο χρωματιστό πιατάκι, που σιγά σιγά το μικρό μας θα το αναγνωρίζει. Σερβίρουμε το φαγητό πάντα στο πιατάκι αφού έχουμε ελέγξει τη θερμοκρασία του.
- Μπλιάχ! Μπορεί να χρειαστεί να δοκιμάσει ένα καινούργιο φαγητό ακόμα και 13 φορές, μέχρι να το εντάξει στο διαιτολόγιο του. Διατηρούμε την ηρεμία μας, δεν φωνάζουμε και το αποσύρουμε. Κάθε επόμενη φορά προσπαθούμε λίγο περισσότερο. Επίσης προσπαθούμε να καταλάβουμε αν είναι κάποιο συγκεκριμένο συστατικό που δεν του αρέσει ή ο συνδυασμός. Στην αρχή που το μικρό μας τα τρώει όλα αλεσμένα, καλό είναι κάθε φορά να εισάγουμε ένα καινούργιο συστατικό, όχι μόνο για την αποφυγή αλλεργιών, αλλά και για εκπαίδευση της γεύσης.
- Αρκετά! Όταν το μικρό μας χορτάσει, γυρνάει το κεφάλι από την άλλη ή ξαπλώνει πίσω, αποφεύγοντας το κουτάλι. Αν η ανάπτυξη του είναι κανονική σύμφωνα με τον παιδίατρο, δεν χρειάζεται να επιμείνουμε. Εκείνο ξέρει καλύτερα πόσο χρειάζεται. Αν αντικειμενικά έχει φάει ελάχιστα, τότε αποσύρουμε το φαγητό και μετά από λίγη ώρα ξαναπροσπαθούμε.
- Εξωτερικοί παράγοντες. Υπάρχει περίπτωση κάποιο άλλο ερέθισμα να του έχει τραβήξει την προσοχή και για αυτό να θέλει να σταματήσει το φαγητό του. Και πάλι αποσύρουμε το φαγητό και προσπαθούμε αργότερα περιορίζοντας τις εξωτερικές επιδράσεις.
- Ψυχραιμία. Η ποσότητα της τροφής που καταναλώνει ένα νήπιο όταν περνάει από τα αλεσμένα στα στερεά, μειώνεται δραματικά. Τώρα ξεκινάει η μάσηση, η οποία κουράζει τα μικρά μας, οδηγώντας τα σε μικρότερα γεύματα. Διατηρούμε την ψυχραιμία μας. Είναι μια φυσική διαδικασία και ο οργανισμός είναι προετοιμασμένος για αυτό, φτιάχνοντας φουσκωμένα μπουτάκια και χεράκια όλο το προηγούμενο διάστημα.
Χαιρόμαστε κάθε στιγμή αυτής της διαδικασίας και την αντιμετωπίζουμε με χιούμορ. Έχουμε πάντα στο μυαλό μας πως τώρα βάζουμε τα θεμέλια της σωστής διατροφής και αυτό είναι σημαντικότερο από οποιοδήποτε άδειο πιάτο ή καθαρό πάτωμα.
