Ο λόγος που τα μωρά “παχαίνουν” είναι απλός. Είμαστε προγραμματισμένοι να αποθηκεύουμε την περίσσεια ενέργεια για να τη χρησιμοποιήσουμε αργότερα, όταν δεν θα υπάρχει επαρκής τροφή.

Τον πρώτο χρόνο της ζωής του το μικρό μας έχει υψηλότατο ρυθμό ανάπτυξης, άρα οι ενεργειακές του ανάγκες είναι αυξημένες. Παράλληλα, μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, από χαριτωμένο, ακίνητο σχεδόν, “κουκλάκι” θα μετατραπεί σε υπερδραστήριο, αυτόνομο μικρό άνθρωπο. Επίσης, από τη μονοφαγία του γάλακτος θα περάσει στην εισαγωγή στερεών και από τα αλεσμένα θα προχωρήσει στην κανονική μάσηση.

Για όλα τα παραπάνω, το μωρό χρειάζεται επαρκείς αποθήκες ενέργειας, ώστε να μπορέσει να διατηρηθεί ο ρυθμός ανάπτυξής του, να έχει αποθέματα για εκείνες τις ημέρες που η καινούρια γεύση δεν θα του αρέσει και για εκείνες που θα κουραστεί να μασάει και απλά θα σταματήσει να τρώει. Το σημαντικό για τους γονείς, είναι να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, να μην το πιέσουμε και να το αφήσουμε να διαχειρειστεί την όρεξή του. Ο ρόλος μας είναι μετά τον απογαλακτισμό να του προσφέρουμε ποικιλία τροφών και υγιεινές επιλογές. Έτσι, το μικρό μας, σιγά σιγά θα αδυνατίσει και θα αποκτήσει σωστές διατροφικές συνήθειες.

Το αυξημένο σωματικό βάρος των μωρών κατά το πρώτο έτος, δεν σχετίζεται με την παιδική παχυσαρκία. Αντιθέτως, έρευνες δείχνουν πως “υπέρβαρα” μωρά 6-9 μηνών εξελίχθηκαν σε αδύνατα παιδιά, στην ηλικία των 8 ετών. Είναι σημαντικό να αναφερθεί πως τα ευρήματα αφορούν όλα τα μωρά, ανεξάρτητα από το αν έπιναν μητρικό γάλα ή φόρμουλα. Μάλιστα, τα μωρά που θηλάζουν αποκλειστικά έχουν μεγαλύτερο σωματικό βάρος στο πρώτο τρίμηνο, συγκριτικά με εκείνα που πίνουν φόρμουλα. Ο κίνδυνος για την εμφάνιση της παιδικής παχυσαρκίας, σχετίζεται με τη διατροφή του παιδιού μετά τον απογαλακτισμό, όταν οι στερεές τροφές μπουν στη διατροφή του.

Οι “δίπλες” της βρεφικής ηλικίας είναι αυτές που θα τροφοδοτήσουν τον οργανισμό του μωρού μας όταν θα σταθεί στα πόδια του και θα εξερευνήσει τον κόσμο. Μέχρι τότε, ας απολάυσουμε το μικρό μας ανθρωπάκι να μεγαλώνει.