Tο κουτάλι χτυπά στο πάτωμα και το φαγητό εκσφενδονίζεται παντού. Το μωρό σου κάνει μια γκριμάτσα αηδίας και φωνάζει ή και κλαίει. Και όλα αυτά από μια μπουκιά στερεάς τροφής.

Η εικόνα του γελαστού μωρού που τρώει με όρεξη, δεν είναι η πραγματικότητα για όλα τα μωρά. Εννοείται πως υπάρχουν και τα άλλα μωρά, εκείνα που ανταποκρίνονται με περιφρόνηση στον πουρέ λαχανικών ή σε οτιδήποτε τους δώσεις. Όμως εσύ δεν είσαι προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο. Σκέφτεσαι τι ωραία που θα είναι τώρα που το μικρό σου θα μειώσει τον θηλασμό, γιατί θα τρώει φαγητό ή είσαι χαρούμενη επειδή θα δοκιμάσεις όλες εκείνες τις συνταγές για βρεφική τροφή που σου έδωσαν οι φίλες σου ή βρήκες στο φανταστικό βιβλίο που παρήγγειλες να σου έρθει από το εξωτερικό. Αυτός ο ενθουσιασμός μπορεί να φύγει σε ένα λεπτό και εσύ απλά να μείνεις συγκλονισμένη να κοιτάζεις και να σκέφτεσαι τι λάθος μπορεί να έχεις κάνει.

Μην κατηγορείς τον εαυτό σου. Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Σου μιλάμε εκ πείρας, τόσο σαν κλινικοί διαιτολόγοι, όσο και σαν μαμάδες που μεγαλώνουμε αθροιστικά 5 παιδιά. Ακόμα και τα αδέρφια έχουν διαφορετική διατροφική συμπεριφορά. Και ενώ γνωρίζαμε τη θεωρία, δεν την εφαρμόζαμε από την αρχή, γιατί πολύ απλά ήμασταν μαμάδες. Με τις αδυναμίες μας, την κούραση μας και το άγχος μας.

Και οι μέρες  περνούσαν και το φαγητό κατέληγε στα σκουπίδια, μέχρι που αποφασίσαμε να εφαρμόσουμε όσα ξέρουμε. Και έτσι το πήραμε βήμα βήμα:

Γιατί το παιδί μου δεν θέλει να φάει «στερεά»;

Γιατί το παιδί μου δεν τρώει στερεά;

Είναι πολύ οι λόγοι που μπορεί το παιδί σου να αρνείται τα στερεά. Μαζί θα τους αναλύσουμε και εσύ με λίγη υπομονή και διερεύνηση θα βρεις για ποιον ή για ποιους λόγους το παιδί σου δεν τρώει.

Μωρό 6-7 μηνών:

• “Χρειάζεται περισσότερο χρόνο” - Μεταξύ 4^ου  και 6^ου μήνα συστήνεται η εισαγωγή στερεάς τροφής. Αυτός είναι ο γενικός κανόνας, τον οποίο δεν είναι απαραίτητο να εφαρμόσουμε σε όλα τα παιδιά. Μπορεί το παιδί σου απλά να μην είναι έτοιμο ακόμα. Κυρίως αν η εισαγωγή των στερεών γίνεται στον 4^ο-5^ο μήνα. Τα μωρά, προσπαθούν να μάθουν να χειρίζονται τη γλώσσα τους και «ξένα» αντικείμενα στο στόμα τους. Μην ξεχνάς πως η τροφή είναι για αυτά κάτι ξένο στην αρχή. Για να βοηθηθούν πρέπει να τα αφήσεις να παίξουν με παιχνίδια που μπαίνουν στο στόμα. Να εξερευνήσουν τις δυνατότητές τους. Να θυμάσαι, πως κάθε μωρό είναι διαφορετικό, ακόμα και τα αδέρφια. Άρα το δεύτερο παιδί σου μπορεί να χρειάζεται περισσότερο χρόνο προσαρμογής από το πρώτο, στα στερεά, χωρίς να σημαίνει πως έχεις κάνει κάποιον λάθος χειρισμό ή είναι πιο «χαϊδεμένο». 

• Αντανακλαστικό της «σκληρής» γλώσσας - Τα περισσότερα μωρά «χάνουν» αυτό το αντανακλαστικό, το οποίο τα προστατεύει από πνιγμό όταν κάτι ξένο μπει στο στόμα τους, περίπου στην ηλικία των 4-6 μηνών. Αν βλέπεις το παιδί σου να βγάζει τη γλώσσα του έξω, σαν να θέλει να σπρώξει κάτι,  κάθε φορά που το κουτάλι ακουμπάει τα χείλη του, τότε χρειάζεται λίγο περισσότερο χρόνο. Είναι δύσκολο για αυτά τα μωρά να ξεκινήσουν να τρώνε στερεά, όταν το στόμα τους δεν συνεργάζεται. 

• Περίεργη υφή  - Η εισαγωγή της στερεάς τροφής είναι κάτι καινούριο και ξένο για τα μωρά. Μπορεί να χρειαστούν χρόνο για να συνηθίσουν τη νέα υφή της τροφής τους.

Μωρό 8-10 μηνών:

Ευαισθησία - Μέχρι την ηλικία των 8 μηνών, τα περισσότερα μωρά είναι έτοιμα από αναπτυξιακής πλευράς. Σε αυτή την ηλικία είναι σίγουρα η κατάλληλη στιγμή για να έχει γίνει η εισαγωγή των στερεών και να έχουν μπει όλα σε έναν καλό ρυθμό. Όμως υπάρχουν και εξαιρέσεις. Ένας από τους συνηθέστερους λόγους για τους οποίους τα μεγαλύτερα μωρά εξακολουθούν να μην τρώνε στερεά είναι επειδή δεν τους αρέσει η υφή.

Αυτό οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται (ή επεξεργάζονται) στο μυαλό τους την αίσθηση που έχουν όταν μπαίνει η τροφή στο στόμα.  Αυτό δεν είναι κάτι κακό και δεν σημαίνει απαραίτητα ότι υπάρχει κάποιο είδος διάγνωσης. Όμως, σημαίνει ότι πρέπει να κάνεις κάποια επιπλέον βήματα για να βοηθήσεις το μικρό σου να ανεχτεί καλύτερα την υφή των τροφίμων. Τα μωρά που είναι ευαίσθητα σε διαφορετικές υφές συνήθως αντιδρούν αμέσως ακόμα και με αναγούλα στη θέαση, την αφή ή τη γεύση των τροφίμων. 

Συντονισμός - Η κατανάλωση τροφής, που οι μεγάλοι κάνουμε αντανακλαστικά, χωρίς καν να το σκεφτούμε, απαιτεί τη συνεργασία πολλών μυών. Σκέψου τι χρειάζεται να συμβεί για να φας μια μπουκιά τροφής. Ανοίγεις το στόμα, τραβάς την τροφή από το κουτάλι, κλείνεις το στόμα, μασάς και μετά καταπίνεις. απαιτεί συντονισμό πολλών διαφορετικών μυών. Και ενώ εσύ το θεωρείς δεδομένο, δεν είναι απαραίτητα για όλα τα παιδιά.

Τα μωρά που αντιμετωπίζουν δυσκολίες συντονισμού ή στις από του στόματος κινητικές δεξιότητες όπως λένε οι θεραπευτές, συνήθως γκρινιάζουν όταν προσπαθούν να καταπιούν ή να βάλουν το φαγητό στο στόμα τους. Όταν τα μικρά δεν ξέρουν πώς να τρώνε, το φαγητό δεν είναι τόσο διασκεδαστικό και δεν υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από την πλευρά τους για να το προσπαθήσουν.

Δεν θέλει βρεφική τροφή - Αυτός είναι ο λιγότερο πιθανός λόγος, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως δεν συμβαίνει. Εάν έχεις προσφέρει αρκετές φορές στο μικρό σου βρεφική τροφή (μορφή κρέμας, αλεσμένου) και αρνείται να την καταναλώσει, χωρίς να αναγνωρίζεις κάποιο από τα σημεία υπερευαισθησίας ή έλλειψης συντονισμού, τότε μπορείς να δοκιμάσεις στερεή «επιτραπέζια» τροφή από το πιάτο των μεγάλων. Μπορεί να έχεις παρατηρήσει πως ενώ δεν θέλει να φάει την κρέμα του, θέλει να ορμήσει στο δικό σου πιάτο. Τότε, σίγουρα έχεις ένα αρκετά ώριμο μωρό που θέλει να φάει κανονικό φαγητό. Γιατί να μην το δοκιμάσεις; Μάθε όσα χρειάζεται να ξέρεις για το Baby Led Weaning και φυσικά μη διστάσεις να επικοινωνήσεις μαζί μας, αν έχεις κάποια απορία.

Χαλάρωσε λοιπόν, οπλίσου με υπομονή, επιμονή, πανάκια για να σκουπίζεις και να μαζεύεις ό,τι δεν καταλήγει στο στόμα και όλα θα πάνε καλά.