Ενδιάμεσα γεύματα ή σνακ είναι εκείνα τα μικρά γευματάκια που γεμίζουν τα κενά μεταξύ των μεγάλων γευμάτων. Ενώ ο ρόλος τους είναι να συμπληρώνουν με θρεπτικά συστατικά τη διατροφή του παιδιού μας, μερικές φορές κάνουμε άθελά μας τα παρακάτω λάθη:
1. Υπερπροσφορά σνακ στη βόλτα
Πολλοί γονείς χρησιμοποιούν τα σνακ ως μέθοδο απασχόλησης. Έχουν πάντα στην τσάντα τους “λιχουδιές” ώστε να:
- αποσπάσουν την προσοχή του παιδιού από ένα παιχνίδι που μοιάζει επικίνδυνο,
- καθίσει φρόνιμο σε ένα χώρο για μεγάλους (όπως είναι ένα εστιατόριο),
- είναι ήρεμο κατά την παραμονή του στο κάθισμά του αυτοκινήτου.
Όλα τα παραπάνω όμως δε βοηθούν το νήπιο να αναγνωρίσει το πραγματικό αίσθημα της πείνας και αυτό μελλοντικά μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα για τη διατροφική συμπεριφορά του παιδιού μας.
Ανάλογα με τη διάρκεια της βόλτας μας, μπορούμε να έχουμε 1 ή 2 επιλογές. Ένα φρούτο ή λίγα κράκερς ολικής άλεσης ή μπισκοτάκια βρώμης είναι πολύ καλές επιλογές, τις οποίες θα προσφέρουμε στα παιδιά μας όταν δείξουν πως πεινάνε ή όταν είναι η συνηθισμένη ώρα του γευματός τους, για τα πιο μικρά.
2. Σνακ κοντά στην ώρα του φαγητού
Συχνά οι γονείς παραπονιούνται πως τα παιδιά τους δεν έχουν όρεξη ή δεν δοκιμάζουν εύκολα νέα τρόφιμα. Η απάντηση μπορεί να είναι απλή, όπως οτι τρώνε πολλά ενδιάμεσα γεύματα, κοινώς κάνουν πολλά τσιμπολογήματα. Καλό είναι να ενημερωθούμε και από τα άτομα που φροντίζουν τα παιδιά μας, πριν κατηγορήσουμε τις μαγειρικές μας δεξιότητες ή ανησυχήσουμε για την όρεξη του παιδιού.
Το τελευταίο “τσιμπολόγημά του παιδιού θα πρέπει να απέχει τουλάχιστον 1 ώρα από το κυρίως φαγητό. Αν βλέπουμε πως το παιδί πεινάει νωρίτερα από τη συνηθισμένη του ώρα, καλό είναι να του προσφέρουμε μια μικρή ποσότητα από το φαγητό του, ή να του σερβίρουμε τα λαχανικά πρώτα, μέχρι να έρθει η ώρα του φαγητού.
3. Όχι και τόσο υγιεινές επιλογές
Τα τυποποιημένα προϊόντα (μπισκοτάκια, κρουασάν κλπ) είναι καλές επιλογές για όταν δεν υπάρχει κάτι άλλο ή βιαζόμασταν και δεν προλάβαμε να ετοιμαστούμε ή γιατί απλά η αραιή κατανάλωσή τους δεν θα βλάψει το παιδί. Η καθημερινή κατανάλωση όμως τέτοιων τροφίμων στα ενδιάμεσα γεύματα, συνδέει την ώρα του σνακ με “λιχουδιά”.
Αντιμετωπίζουμε τα ενδιάμεσα γεύματα σαν μέρος της καθημερινής διατροφής του παιδιού και όχι σαν εξαίρεση. Παρέχουμε φρούτα, λαχανικά, αβγό, προσϊόντα δημητριακών ολικής άλεσης.
4. Τσιμπολόγημα όλη μέρα
Ακόμα και τα ενδιάμεσα γεύματα πρέπει να έχουν τη δικιά τους ώρα μέσα στην ημέρα. Το διαρκές τσιμπολόγημα οδηγεί σε υπερκατανάλωση τροφής, και κάποιες φορές σε λανθασμένες διατροφικές συνήθειες.
Προγραμματίζουμε το ημερήσιο διαιτολόγιο του παιδιού, ώστε να είναι διακριτά τα διαφορετικά γεύματα. Υπολογίζουμε πως τα γεύματα καλό είναι να απέχουν τουλάχιστον 2 ώρες μεταξύ τους και επίσης δίνουμε χρόνο στο παιδικό στομαχάκι να διαχειριστεί το κάθε γεύμα.
Καλό είναι να αφήνουμε το μικρό μας να αισθανθεί το αίσθημα της πείνας και να αναζητήσει τροφή. Έτσι θα έρθει σε επαφή με τα αρχέγονα αισθήματα της πείνας και του κορεσμού, τα οποία σεβόμαστε κατα τη βρεφική ηλικία αλλά δυστυχώς καταπατούμε καθώς μεγαλώνουν.
