Η βιταμίνη Β12 είναι γνωστή και σαν κοβαλαμίνη. Σημαντική για την ανανέωση όλων των κυττάρων, αλλά απαραίτητη για την παραγωγή των ερυθρών αιμοσχφαιρίων και άρα την παραγωγή αίματος. Η απορρόφηση της γίνεται μέσα από μια αρκετά πολύπλοκη μεταβολική διαδικασία, που ξεκινάει στο στομάχι και ολοκληρώνεται στο λεπτό έντερο. Βρίσκεται σε όλα τα κρέατα, αβγό, τυρί, μαγιά μπύρας, σαρδέλες και μύδια.
Είναι μια υδοαδιαλυτή και φωτοευαίσθητη βιταμίνη, απαραίτητη για τον οργανισμό μας.
Συμμετέχει:
Βρίσκεται στα εσπερειδοειδή, στο μπρόκολο, τις κόκκινες πιπεριές και τα σκούρα πράσινα λαχανικά. Επίσης τα ακτινίδια και οι φράουλες είναι σημαντικές πηγές αυτής.
Η βιταμίνη D έχει λάβει το προσωνύμιο «η βιταμίνη του ήλιου», επειδή παράγεται φυσικά από τον οργανισμό μας όταν η ηλιακή ακτινοβολία έρχεται σε επαφή με το δέρμα μας. Ανήκει στις λιποδιαλυτές βιταμίνες, αυτές που χρειάζνονται την παρουσία λίπους για να απορροφηθούν και να αποθηκευτούν στον οργανισμό.
Οι ρόλοι της είναι:
Τα λιπαρά ψάρια (σολομός, σκουμπρί, τόνος) και τα γαλακτοκομικά είναι φυσικές πηγές βιταμίνης D.
Η βιταμίνη Ε είναι μία λιποδιαλυτή βιταμίνη που:
Κύρια πηγή βιταμίνης Ε αποτελέι το ελιαόλαδο, καθώς επίσης οι ξηροί καρποί και ο φλοιός των δημητριακών.
Η βιταμίνη αυτή αποδίδεται σε ακόρεστα λιπαρά οξέα και μερικά από τα παράγωγα τους. Στον άνθρωπο δεν χρειάζεται η παρουσία αυτών των ουσιών. Η βιταμίνη F και οι ιδιότητες της δεν είναι ιδιαίτερα γνωστές. Πιστεύεται πάντως ότι ορισμένες δερματοπάθειες ελαφριάς μορφής οφείλονται στην έλλειψη αυτής της βιταμίνης.
Μέλος του συμπλέγματος των βιταμινών Β, είναι γνωστή σαν ριβοφλαβίνη και είναι υδατοδιαλυτή. Βρίσκεται σε αφθονία στο γάλα και στο ασπράδι του αβγού.
Η βιταμίνη Β2 λειτουργεί ως τμήμα των διαφόρων ενζυμικών συστημάτων που ασχολούνται με την οξείδωση των αμινοξέων και των υδατανθράκων. Δεν δρα στην ελεύθερη μορφή της, αλλά μετά από πολύπλοκες διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στον οργανισμό.
Η έλλειψη της προκαλεί:
Σε υψηλό κίνδυνο παρουσίασης έλλειψης είναι οι έγκυες και οι θηλάζουσες.
Γνωστότερη ως βιταμίνη PP ή νιασίνη και με τις ονομασίες νικοτινικό οξύ ή νικοτιναμίδιο, είναι υδατοδιαλυτή και μέλος του συμπλέγματος Β.
Βρίσκεται άφθονη στις τροφές ζωικής προέλευσης, ενώ απουσιάζει από ορισμένες φυτικές, όπως οι πατάτες, το λάδι, τα άλευρα αραβοσίτου και σίκαλης.
Η έλλειψή της προκαλεί την ασθένεια πελλάγρα εξ ου και η ονομασία της PP (pellagra preventive = πρόληψη πελλάγρας). Η ασθένεια αυτή εκδηλώνεται με δερματίτιδες και φυσαλίδες στο σώμα, διάρροιες, ναυτίες, εμέτους και, σε βαριές περιπτώσεις, οδηγεί στο θάνατο. Αναπτύσσεται κυρίως σε περιοχές όπου η διατροφή είναι φτωχή και μονότονη όπως σε πολλές περιοχές της Αφρικής.
Ανήκει στο σύμπλεγμα των βιταμινών Β, βρίσκεται σε όλους τους ιστούς και είναι αναγκαία στο μεταβολισμό των υδατανθράκων. Στον άνθρωπο δεν έχει διαπιστωθεί αβιταμίνωση παντοθενικού οξέος, γιατί παράγεται συνθετικά από τη μικροβιακή χλωρίδα του εντέρου και η διάδοσή του στις τροφές είναι πολύ μεγάλη (γι' αυτό πήρε και την ονομασία, από τη λέξη πάντοθεν).
Θρεπτικό συστατικό απαραίτητο στα ζώα και στους μικροοργανισμούς, υδατοδιαλυτή και μέλος του συμπλέγματος Β. Βρίσκεται σε τρεις μορφές γνωστές με τις ονομασίες:
Ρόλοι της είναι να:
Σημαντικές πηγές είναι η μαγιά μπύρας, το κρέας, το αβοκάντο, το κοτόπουλο, τα ψάρια και οι πατάτες.
