Τι σχέση έχει ο αγαπημένος μας Κουραμπιές με τους "κουραμπιέδες" γύρω μας; H Αυγή Βάγια κάνει βουτιά μέσα στον κουραμπιέ και μέσα από ένα συναρπαστικό βιβλίο μας αποκαλύπτει τις κρυμμένες πτυχές ενός "κουραμπιέ". Ανακαλύψτε κι εσείς την σπάνια συνταγή που θα μας βοηθήσει να μην κάνουμε τα παιδιά μας "κουραμπιέδες", μέσα από μία συνέντευξη εφ' όλης της ύλης.
Όλοι έχουμε γνωρίσει «κουραμπιέδες» στη ζωή μας. Υπάρχει όμως κάποιος συγκεκριμένος «κουραμπιές» που σε ενέπνευσε για αυτή την υπέροχη Χριστουγεννιάτικη ιστορία;
Όπως στις περισσότερες ιστορίες μου, έτσι και σε αυτή, η έμπνευση δημιουργήθηκε σε ανυποψίαστο χρόνο από μια κουβέντα με τα παιδιά μου σε ένα μεσημεριανό αυγουστιάτικο τραπέζι! Ωστόσο, εκ των υστέρων, αναπτύσσοντας τον βασικό χαρακτήρα της ιστορίας, ανακαλούσα συχνά συμπεριφορές συμμαθητών μου από τα χρόνια μου «στα θρανία» και όχι μόνο. Ακόμα και τον εαυτό μου ως ενήλικα έφερνα στο μυαλό μου. Έχω την αίσθηση πως αρκετοί από εμάς, έχουμε υπάρξει λίγο ‘κουραμπιέδες’ σε κάποια περίοδο της ζωής μας.
Οι κουραμπιέδες τι σχέση έχουν με το Bullying; Ποια είναι τα δείγματα που θα μας κάνουν να καταλάβουμε ότι το παιδί μας κινδυνεύει να γίνει «κουραμπιές» ;
Τα παιδιά με έντονα χαρακτηριστικά «κουραμπιέ» έχουν την τάση να γίνονται θύματα εκφοβισμού ή εκμετάλλευσης. Είναι αυτά που θα παρασυρθούν και θα αντιγράψουν, με λιγότερη «σκέψη», πράξεις και λόγια. Είναι αυτά που θα κάνουν ό,τι τους υπαγορεύεται για να μην δυσαρεστήσουν κάποιον. Τα δείγματα που μεταφράζουν έναν κίνδυνο είναι πολύ σχετικά για κάθε παιδί. Αντιλαμβανόμαστε αλλαγές στην συμπεριφορά, στη διάθεση, στις καθημερινές συνήθειες. Εφόσον δεν μπορούμε στα αλήθεια να το θωρακίσουμε κοινωνικά με άλλα παιδιά που εμείς θεωρούμε «συμβατά» για παρέα, αυτό που μπορούμε να εξασφαλίσουμε είναι η αληθινή επαφή μαζί του, ώστε να νιώθει άνετα να συζητήσει ό,τι το απασχολεί. Η σχέση εμπιστοσύνης, λοιπόν, είναι η προτεραιότητα.
Αυτό που συνέβη στον κουραμπιέ Γιεςγιές δεν θα μπορούσε να συμβεί κάλλιστα και σε ένα μελομακάρονο; Γιατί συγκεκριμένα επέλεξες ως κεντρικό ήρωα έναν κουραμπιέ;
Ο Γιεςγιές προέκυψε σαν λογοπαίγνιο, καθώς κάνει ομοιοκαταληξία με την λέξη κουραμπιές. Το Μελομακάρονο, θα έλεγε no, no, σωστά;;; 😊
Πιστεύεις ότι η αφύπνιση και των άλλων γλυκών για να φτιάξουν από την αρχή τον Κουραμπιέ Γιεσγιές θα μπορούσε να συμβεί και στην κοινωνία σήμερα;
Ακόμα και αν ακούγεται ρομαντικό από μέρους μου, πιστεύω πως η αλληλοβοήθεια και η αλληλοϋποστήριξη, είναι βασικοί πυλώνες της ύπαρξής μας. Πόσο μάλλον στις μέρες μας, που βιώνουμε κοινωνική απομόνωση και χρειάζεται ισχυρότερο κίνητρο για τον καθένα μας να βγει από το «κουτί» του και να κοιτάξει δίπλα του. Βαδίζω την ζωή μου με βασικό συστατικό την ενσυναίσθηση και προτεραιότητά μου είναι και τα παιδιά μου να υιοθετήσουν αυτή την στάση ζωής.
Πώς θα μεγαλώσουμε παιδιά που από τη μία δεν θα είναι Γιεσγιές αλλά δεν θα είναι και ΝόουΝόου; Δεν είναι δύσκολο; Ξέρεις ως εκπαιδευτικός καμία καλή συνταγή να μας προτείνεις;
Προφανώς δεν υπάρχει συνταγή που να ικανοποιεί όλες τις διαφορετικές εκφάνσεις συμπεριφορών. Το κάθε παιδί είναι μοναδικό και αυτήν την μοναδικότητα πρέπει να την αναγνωρίζουμε και να την σεβόμαστε. Ο καθένας μας λειτουργεί διαφορετικά. Άλλος αποδίδει καλύτερα σε συνθήκες πίεσης, άλλος σε ηρεμίας. Θεωρώ πως το πιο σημαντικό είναι να γνωρίζουμε τα παιδιά μας με την κυριολεκτική έννοια της λέξης. Όσο καλύτερα τα γνωρίζουμε, τόσο καλύτερα τα καταλαβαίνουμε και συνεπώς τόσο ευκολότερα μπορούμε να οριοθετήσουμε συμπεριφορές και κανόνες.
Ένα από τα μηνύματα της Χριστουγεννιάτικης ιστορίας σου είναι να μη μεγαλώσουμε «κουραμπιεδάκια». Με τους γονείς «κουραμπιέδες», τι κάνουμε; Πιστεύεις ότι οι γονείς πρέπει να συμβουλευτούν ειδικούς για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους;
Μεγάλη κουβέντα αυτή! Από εμάς ξεκινούν όλα και σε εμάς καταλήγουν, Οι δικές μας συμπεριφορές αντιγράφονται. Αυτά που κάνουμε. Όχι αυτά που λέμε. Ο γονιός που έχει ελαστικά όρια απέναντι στο παιδί και δίνει την συναίνεσή του σε όλα – θα το πω απλά- θα υποφέρει. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για το άλλο άκρο, όταν κυριαρχεί σε όλα το όχι. Αντιλαμβάνομαι πως είναι πολύ δύσκολο να βρει κανείς την χρυσή τομή. Χρειάζεται υπομονή και επιμονή. Είμαι σύμφωνη στο να απευθυνόμαστε σε ειδικούς όταν νιώθουμε πως το έχουμε ανάγκη. Πολλές φορές, κάτι που σε εμάς μοιάζει τεράστιο και σοβαρό, με την συμβολή ενός ειδικού εκλογικεύεται και μπαίνει στην σωστή του διάσταση, επομένως αντιμετωπίζεται και πιο σωστά.
Ποια είναι τα 5 καλύτερα υλικά που πρέπει να χρησιμοποιήσουμε στα παιδιά μας για να μη γίνουν Γιεσγιές;
Τα 5 υλικά θα έλεγα πως είναι:
1 σετ καλών αυτιών που ακούνε ό,τι επικοινωνεί το παιδί.
1 σετ καλών ματιών που αντιλαμβάνονται αν κάτι έχει αλλάξει.
1 σετ χεριών πάντα ανοιχτό και έτοιμο να αγκαλιάσει.
1 σπίτι ανοιχτό με τις παρέες να μπαινοβγαίνουν.
1 κουβέντα πάντα καθησυχαστική και όμορφη.
Σε ευχαριστούμε πολύ για την όμορφη συνέντευξη στο πρώτο διαδικτυακό σχολείο διατροφής, αλλά περισσότερο για το ταξίδι μέσα από τον κουραμπιέ Γιεσγιές.