Στο πανεπιστήμιο ήρθαμε για πρώτη φορά σε επαφή με τις σπάνιες παθήσεις. Συγκεκριμένα, με σπάνια μεταβολικά νοσήματα, αφού σε αυτά, η κλινική διατροφή είναι μέρος της αγωγής. Τα γνώριζαμε αλλά επειδή ήταν σπάνια, δεν ήταν στην καθημερινότητά μας. 

Αργότερα, μάθαμε πως υπάρχει Ημέρα Σπάνιων Παθήσεων (κανονικά 29 Φεβρουαρίου), γιατί όλα αυτά τα σπάνια μαζί, όταν αθροίζονται, γίνονται συχνά. Και πράγματι. Στο παιδάκι που παρακολουθούμε με το σπάνιο μεταβολικό νόσημα, ήρθε και προστέθηκε το παιδάκι της φίλης μας που διαγνώσθηκε με ένα εξαιρετικά σπάνιο χρωμοσωμικό νόσημα. Και τελικά...οι σπάνιες παθήσεις μας αφορούν όλους. 

Γιατί αν αναλογιστείς όλους τους ανθρώπους που γνωρίζεις, τότε θα συνειδητοποιήσεις πως έχεις κάποιον γνωστό ή και συγγενή που έχει κάποιο σπάνιο νόσημα. Και αν όχι, τότε και πάλι είναι πολύ σημαντικό να είμαστε ευγενικοί με όλους και αυτό να το μάθουμε και στα παιδιά μας. 

Πάτησε πάνω στο εξώφυλλο & διάβασε το παραμύθι.