Η κατανάλωση ζάχαρης διαφέρει από την υπερκατανάλωση ζάχαρης. Το πρόβλημα είναι πως στις μέρες μας είναι πολύ εύκολο να φτάσουμε στην υπερκατανάλωση, ακόμα και εν αγνοία μας.

Τελικά εκείνο το κουτάκι φρουτοποτού που επίμονα ζητάει το μικρό μας, έχει αρκετή ποσότητα ζάχαρης για να καλύψει τις ενεργειακές του ανάγκες. Πολλές φορές η κατανάλωση αυτών των ροφημάτων μπορεί σιωπηλά να οδηγήσει στην αύξηση βάρους και ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία των παιδιών.

Οι έρευνες δείχνουν πως η καθημερινή κατανάλωση ποσότητας ζάχαρης μεγαλύτερης των 4κουτ.γλυκού (20γρ) αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης διαβήτη κατά 22%, παχυσαρκίας κατά 26% και συμβάλει στην εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων στην μετέπειτα ενήλικη ζωή των παιδιών.

Είναι κρίμα να εθελοτυφλούμε και να χρησιμοποιούμε σαν δικαιολογία, την πρόσληψη βιταμινών από τους φρουτοχυμούς - φρουτοποτά αμφιβόλου ποιότητας και σύστασης. Αν ένα παιδί δεν τρώει φρούτα και δεν πίνει φρέσκο χυμό πορτοκάλι, πρέπει να επιμείνουμε και να δοκιμάσουμε όλους τους πιθανούς τρόπους να εντάξει έστω και 1-2 φρούτα στη διατροφή του, και ας το θεωρούμε μονότονο. Σίγουρα είναι καλύτερο απο το να του αντιπροτείνουμε αναψυκτικό με γεύση φρούτου.

Κάτι ανάλογο ισχύει και για το γάλα. Το σοκολατούχο γάλα του εμπορίου είναι επιδόρπιο. Aν το παιδί μας δεν θέλει γάλα γιατί του μυρίζει ή το ενοχλεί, είναι καλύτερα να ελέγξουμε πρώτα μήπως έχει δυσανεξία στη λακτόζη. Το ασβέστιο και η βιταμίνη D, που υπάρχουν στο γάλα, υπάρχουν και σε άλλα τρόφιμα και όχι μόνο γαλακτοκομικά. Η προσθήκη λίγου κακάο στο γάλα δεν έχει καμία σχέση με την κατανάλωση τυποποιημένου σοκολατούχου γάλα, το οποίο περιέχει πολλή ζάχαρη και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν γλυκό.

Το νερό είναι το πιο φυσικό υγρό που μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας και πολύ συχνά το παραμελούμε.