Το γαστρεντερικό σύστημα είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ψυχολογία μας. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να μάθουμε στα παιδιά μας να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους και να ξεχωρίζουν την πραγματική πείνα από τη συναισθηματική πείνα. Η υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη συνδέεται με πιο υγιή διατροφική συμπεριφορά.
Τι μπορούμε να κάνουμε σαν γονείς;
- Μαθαίνουμε τα παιδιά μας να εκφράζουν τις σκέψεις τους και τα συναισθήματά τους δυνατά. Βέβαια αυτό απαιτεί, χρόνο και υπομονή από μας για να τα ακούσουμε, να τους εξηγήσουμε και να τα καθησυχάσουμε, αν χρειάζεται.
- Συζητάμε. Ενδιαφερόμαστε να μάθουμε τα νέα τους. Έτσι χτίζουμε τη σχέση μας με τα παιδιά μας.
- Όταν γυρίζουμε σπίτι, βρίσκουμε χρόνο να παίξουμε και να μιλήσουμε μαζί τους και δεν αντικαθιστούμε την παρουσία μας με “λιχουδιές”.
- Δεν χρησιμοποιούμε το φαγητό ως καταπραϋντικό. Ένας κακός βαθμός δεν θα βελτιωθεί με ένα πλούσιο σε λιπαρά γεύμα. Από την άλλη, το περπάτημα ή η ενασχόληση με την αγαπημένη του δραστηριότητα, θα το βοηθήσει να ηρεμήσει. Παρομοίως, το μπισκοτάκι πρόσκαιρα θα απασχολήσει το δίχρονο που αποχωρίζεται τη μαμά του, για να πάει στη δουλειά, όμως αυτό καταγράφεται και μεγαλώνοντας θα αναζητά την παρηγοριά μέσα από το φαγητό.
- Η επιτυχία είναι χαρά. Ας τη γιορτάσουμε με κάτι άλλο εκτός από ένα γεύμα. Ας παίξουμε με τα παιδιά μας το “βαρετό” για εμάς επιτραπέζιο. Ας δανείσουμε στο μεγαλύτερό παιδί μας το αγαπημένο του ρούχο από τη ντουλάπα μας, για να βγει. Σίγουρα κάτι μπορούμε να βρούμε που θα έχει μεγαλύτερη διάρκεια από ένα γεύμα και θα τα ικανοποιήσει κιόλας.
- Διαβάζουμε στα παιδιά μας βιβλία που μιλούν για τα διαφορετικά συναισθήματα, από νωρίς. Η εφηβεία δεν αργεί να έρθει.
- Εξηγούμε στα παιδιά μας, τι είναι κάθε συναίσθημα:
- χαρά: όμορφο συναίσθημα για κάτι ευχάριστο που μας συμβαίνει και που συχνά θέλουμε να μοιραστούμε με άλλους,
- φόβος: μοιάζει με σήμα κινδύνου, γιατί μας ειδοποιεί να αμυνθούμε ή να φύγουμε μακριά από κάτι,
- θυμός: όταν βλέπουμε ένα τείχος μπροστά μας αλλά γεμίζουμε με ενέργεια για να φτάσουμε στο στόχο μας,
- ενθουσιασμός: σήμα για να συνεχίσουμε αυτό που κάνουμε, πιστεύοντας πως θα έχει θετική κατάληξη,
- λύπη: συνήθως συνοδεύει απώλεια και δημιουργεί την ανάγκη να ζητήσουμε προστασία.
Τα συναισθήματα μπορεί να είναι έντονα, όμως είναι απλά σήματα. Όλα τα σήματα στο σώμα μας μεταφράζονται χημικά. Στόχος μας είναι πέρα από τη βιολογική πορεία να μην καλλιεργήσουμε τη σχέση συναισθημάτων και τροφής.
Δίνουμε οι ίδιο το καλό παράδειγμα και εξηγούμε στα παιδιά μας πως η τροφή είναι απαραίτητη για να ζήσουμε και όχι για να χειριστούμε τα συναισθήματά μας.
