Η συνεχής ενασχόληση των μέσων και των ειδικών με την παχυσαρκία καθώς και τα πολύ αδύνατα πρότυπα που προβάλλονται από τα ΜΜΕ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχουν οδηγήσει πολλές έφηβες να θεωρούν τους εαυτούς τους υπέρβαρες, να είναι πολύ αυστηρές με την εικόνα τους και να είναι δυστυχισμένες. Πως μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας;
Στην ερώτηση: "Μαμά, είμαι χονρτή;", ποιά πρέπει να είναι η αντίδρασή μας;
1. Είμαστε ειλικρινείς και αντικειμενικοί. Αν το παιδί μας θεωρούμε και σύμφωνα με τις καμπύλες ανάπτυξης είναι υπέρβαρο, είναι καλύτερα να κάνουμε κάτι για αυτό. Έτσι το προστατεύουμε καλύτερα, γιατί θα το αντιμετωπίσει μαζί μας και όχι μόνο του με οποιαδήποτε «μέθοδο». Επίσης, επειδή μπορεί και μόνο του να δει την αλήθεια, είναι καλό να μας εμπιστεύεται από το να του αποκρύπτουμε την αλήθεια για να το προστατέψουμε. Φυσικά, ο τρόπος που θα του το πούμε είναι πολύ σημαντικός. Κρατάμε μια θετική χροιά: "Αγαπούλα μου, θα μπορούσαμε να βελτιώσουμε κάποια πράγματα στη διατροφή μας"
2. Εξηγούμε και συζητάμε τις αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα κατά τη διάρκεια της εφηβείας από νωρίς. Έτσι προετοιμάζουμε το παιδί να δεχτεί ομαλά την αύξηση λιποκυττάρων που αναπόφευκτα θα συμβεί. Εξηγούμε στο παιδί μας πως το σώμα του θα αποκτήσει καμπύλες. Πως τα φουσκωμένα μαγουλάκια που το εκνευρίζουν, θα φύγουν πολύ γρήγορα, αφού μεγαλώνοντας το πρόσωπο αλλάζει και "στεγνώνει".
3. Μαθαίνουμε στο παιδί μας να αγαπάει το σώμα του και να το σέβεται. Τα παιδιά και οι αθλητές ακολουθούν πρόγραμμα ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ. Η λέξη ΔΙΑΤΡΟΦΗ έχει μέσα της φροντίδα, υγεία και αγάπη. Αντιθέτως η λέξη ΔΙΑΙΤΑ, έχει μέσα της στέρηση και τιμωρία.
4. Παροτρύνουμε το παιδί μας να ασχοληθεί με κάποιο άθλημα. Έτσι βελτιώνεται η εικόνα του σώματός του, η αυτοπεποίθησή του και φυσικά η διάθεσή του, αφού η γυμναστική είναι το φθηνότερο αγχολυτικό.
5. Συμμετέχουμε όλοι στον υγιεινό τρόπο ζωής. Μικρές αλλαγές στην καθημερινότητα μπορούν να επιφέρουν τεράστια αλλαγή.
6. Συμβουλευόμαστε κάποιον ειδικό. Οι έφηβοι είναι αφοριστικοί με τους γονείς τους, ενώ μπορεί να ακούσουν κάποιον «τρίτο».
7. Ακούμε και δείχνουμε ενδιαφέρον. Μπορεί να μην κατανοούμε γιατί το παιδί μας παιδεύεται να χάσει 2 κιλά. Όμως για εκείνο είναι πολύ σημαντικό. Βοηθάμε να πετύχει το στόχο του σωστά, γιατί μια ενδεχόμενη άρνησή μας μπορεί να αποβεί ολέθρια.
8. Υιοθετούμε τις υγιεινές «τρελές» ιδέες ή συνταγές που με καμάρι μοιράζεται η κόρη μας μαζί μας. Όταν είμαστε μαζί και κοντά είναι πιο εύκολο να ελέγχουμε την κατάσταση.
9. Αν παρατηρούμε έντονη ενασχόληση του παιδιού μας με το βάρος του και την εικόνα, αρχικά του βρίσκουμε άλλα ενδιαφέροντα. Αν αυτό αποτύχει, σε επόμενο στάδιο συζητάμε με κάποιον σύμβουλο.
10. Πηγαίνουμε χρόνια πίσω, στη δικιά μας εφηβεία και γινόμαστε οι μαμάδες που θα θέλαμε να είχαμε.
Μια έφηβη, παρατηρεί τα πάντα πάνω και μέσα της να αλλάζουν. Οι συγκρούσεις με τη μαμά είναι αναπόφευκτες.
Ο ρόλος μας είναι να είμαστε εκεί σταθεροί σαν βράχοι και ανθεκτικοί σαν κυματοθραύστες.
