Πολύ συχνά, προκειμένου να δώσουμε στα "δύσκολα" παιδιά όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται, καταφεύγουμε στη μέθοδο του να κρύβουμε φαγητά που δεν τους αρέσουν (συνήθως λαχανικά) μέσα σε κιμά, σάλτσες, πίτες κλπ.

Δεν μπορούμε να πούμε με ασφάλεια αν αυτό είναι σωστή ή λανθασμένη πρακτική, αλλά αν αποφασίσουμε να την εφαρμόσουμε, πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας δύο πράγματα:

1. Φροντίζουμε να μαθαίνουν τα παιδιά πολλές και διαφορετικές γεύσεις. Αν η ομελέτα, η πίτα, η σάλτσα, η σούπα και το μπιφτεκάκι έχουν όλα την ίδια γεύση από το μίγμα λαχανικών που κρύβουμε, τα παιδιά δε μαθαίνουν και τις αυθεντικές τους γεύσεις και δε διευρύνουν τους γευστικούς τους ορίζοντες.

2. Συνεχίζουμε να σερβίρουμε στο τραπέζι αυτούσια τα λαχανικά και δεν επαναπαυόμαστε στα κρυμμένα. Ζητάμε από τα παιδιά να δοκιμάζουν χωρίς να τα πιέζουμε να φάνε. Τρώμε κι εμείς για να δίνουμε το καλό παράδειγμα.

Ο στόχος μας πρέπει να είναι να αγαπήσουν τα παιδιά πολλά και διαφορετικά λαχανικά και όχι να τα τρώνε κρυμμένα.